Ετικέτα: διατροφή

 

Ο διευθυντής αγροκτήματος θα φάει αποκλειστικά βιολογικές πατάτες.

Ο Jeffrey Moyer είναι ο Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Τυποποίησης Βιολογικών Προϊόντων των ΗΠΑ (National Organic Standards Board).

Τα ριζωματώδη ή βολβοειδή λαχανικά (αυτά που ο καρπός τους γίνεται κάτω από το χώμα) απορροφούν ζιζανιοκτόνα, εντομοκτόνα και μυκητοκτόνα, τα οποία, μετά τον ψεκασμό του φυτού, πάντα καταλήγουν στο χώμα.
Ειδικά οι πατάτες (το δημοφιλέστερο λαχανικό) ψεκάζονται με μυκητοκτόνα κατά την ανάπτυξή τους και, στη συνέχεια, με ζιζανιοκτόνα πριν τη συγκομιδή. Αφού τις βγάλουν από το χώμα, οι πατάτες ψεκάζονται πάλι, με ειδικά χημικά, για να μη βλαστήσουν.
«Δοκιμάστε αυτό το πείραμα: Αγοράστε μια συμβατική πατάτα από ένα οπωροπωλείο, φυτέψτε την και προσπαθήστε να την κάνετε να βγάλει βλαστούς. Δεν θα το καταφέρετε», λέει ο Moyer, ο οποίος είναι επίσης Διευθυντής Αγροκτήματος για το Rodale Institute (το οποίο ανήκει στην Rodale Inc., την εταιρεία που εκδίδει το Prevention). «Έχω μιλήσει με παραγωγούς πατάτας και αυτό που μου λένε, κατάμουτρα, είναι ότι, οι ίδιοι, δεν θα έτρωγαν ποτέ τις πατάτες που πουλάνε. Πάντα έχουν ξεχωριστά παρτέρια, στα οποία καλλιεργούν πατάτες για δική τους κατανάλωση, χωρίς όλα αυτά τα χημικά».
Σκεφτείτε ότι τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο τις πατάτες που τρώμε στο σπίτι, αλλά και στα εστιατόρια, ταβέρνες, fast food, κτλ.
Να αγοράζετε πατάτες βιολογικής καλλιέργειας. Το εξωτερικό πλύσιμο δεν έχει κανένα αποτέλεσμα, καθώς όλα αυτά τα χημικά απορροφώνται εσωτερικά, στην ψίχα της πατάτας.

 

internet

Το ασβέστιο είναι άφθονο και σε πολλά λαχανικά. Επιλέγοντας σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά όπως σπανάκι, κατσαρό λάχανο, μπρόκολο και γογγύλια λαμβάνετε ασβέστιο. Για παράδειγμα ένα φλιτζάνι ψιλοκομμένα, μαγειρεμένα πράσινα γογγύλια περιέχει περίπου 200 mg ασβεστίου.
Η Ρόκα είναι αρωματικό πράσινο λαχανικό, για μια πιο πλούσια σε ασβέστιο σαλάτα (και καλύτερη σε γεύση!). Ένα φλιτζάνι ρόκα, περιέχει μόλις 5 θερμίδες κι έτσι αποτελεί μια καλή επιλογή για να λάβετε περισσότερο από το ένα τρίτο της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης ασβεστίου, χωρίς να παχαίνετε.

 

internet

Γνωστός από την αρχαιότητα ανάμεσα στους Έλληνες και τους Ρωμαίους, θεωρείτο ότι είχε αφροδισιακές ιδιότητες. Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι βρώσιμοι οι σπόροι από όλα τα πεύκα, αλλά από 18 είδη.
Μόνο τέσσερα από αυτά καλλιεργούνται, μεταξύ άλλων και για τη συλλογή των σπόρων τους, και σε αυτά ανήκει και η κουκουναριά (πεύκη η ήμερη).
Oι σπόροι του κουκουναριού, που παίρνουμε από τα κουκουνάρια αφού πέσουν από το δέντρο και ανοίξουν από τον ήλιο, τρώγονται ωμοί ή ψημένοι και χρησιμοποιούνται πολύ στη μαγειρική.
Στην αγορά βρίσκουμε ελληνικούς σε πολύ μικρές ποσότητες από τον Oκτώβριο μέχρι το Μάρτιο και εισάγουμε κυρίως από την Κίνα, την Τουρκία και την Ισπανία, συνήθως τα Χριστούγεννα που έχουν μεγάλη ζήτηση.
O καλύτερος: Έχει ομοιόμορφο λευκό χρώμα.
Διατροφική αξία: Είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως ο σίδηρος, το μαγγάνιο και ο ψευδάργυρος.

 

internet

Ο Δρ David Carpenter, διευθυντής του Ινστιτούτου για την Υγεία και το Περιβάλλον στο Πανεπιστήμιο στο Albany, δημοσίευσε μια σημαντική μελέτη στο περιοδικό Science, σχετικά με τη μόλυνση στα ψάρια.
Δεν είναι η φυσική κατάσταση του σολομού, να στριμώχνεται μέσα σε σιλό και να τρέφεται με σόγια, με απόβλητα πτηνοτροφείων και υδρολυμμένα φτερά κοτόπουλου. Ως αποτέλεσμα, η σάρκα του σολομού είναι φτωχότερη σε βιταμίνη D και περιέχει μεγαλύτερες ποσότητες από μολυσματικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων καρκινογόνων ουσιών PCBs, βρωμιούχων επιβραδυντικών φλόγας και φυτοφαρμάκων, όπως η διοξίνη και το DDT. Σύμφωνα με τον Carpenter, τα πιο μολυσμένα ψάρια προέρχονται από τη Βόρεια Ευρώπη. «Για να καταναλώνετε τέτοιο είδος σολομού και ταυτόχρονα να μην αυξήσετε τον κίνδυνο καρκίνου, θα έπρεπε να τρώτε ένα δείπνο τέτοιου σολομού κάθε 5 μήνες», λέει ο Carpenter, του οποίου η μελέτη του 2004 για τη μόλυνση των ψαριών είχε λάβει μεγάλης έκτασης δημοσιότητα από τα μέσα ενημέρωσης, «…τόσο άσχημη είναι η κατάσταση». Προκαταρκτικές επιστημονικές μελέτες έχουν συνδέσει επίσης το DDT με τον διαβήτη και την παχυσαρκία, αλλά μερικοί διατροφολόγοι πιστεύουν ότι τα οφέλη των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων αντισταθμίζουν τους κινδύνους. Υπάρχει επίσης ανησυχία για τις μεγάλες ποσότητες αντιβιοτικών και φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην εκτροφή αυτών των ψαριών. Όταν τρώτε σολομό ιχθυοτροφείου, παίρνετε μια καλή δόση από αυτά τα φυτοφάρμακα και τα αντιβιοτικά.
Προτιμήστε άγριο σολομό Αλάσκας. Αν στη συσκευασία γράφει «Ατλαντικού», τότε οπωσδήποτε είναι ιχθυοτροφείου. Δεν έχουν απομείνει εμπορικά αλιεύματα άγριου σολομού στον Ατλαντικό.

internet

Κατά πάσα πιθανότητα κατάγονται από την Εγγύς Ανατολή, αλλά υπήρχαν από αρχαιοτάτων χρόνων και στη Μεσόγειο και στα υπόλοιπα ζεστά αλλά όχι τροπικά κλίματα. Στην αγορά τα ελληνικά φρέσκα αμύγδαλα βγαίνουν στις αρχές Σεπτεμβρίου. Τα εισαγωγής προέρχονται από την Αμερική και την Ισπανία. Μπορούμε να αγοράσουμε αμύγδαλα με το κέλυφος, ωμά με τη φλούδα, ψημένα και αλατισμένα με τη φλούδα ή λευκά (χωρίς τη φλούδα), ολόκληρα, σε φέτες («φιλέ», που βάζουμε στα γλυκά), σε κυβάκια (για τα παγωτά) ή σε σκόνη (που χρησιμοποιείται στα αμυγδαλωτά).

Τα καλύτερα: Δεν έχουν τρύπες και η φλούδα τους είναι ξανθιά. Μάλιστα, πρέπει να ξέρετε ότι όσο πιο ξανθιά η φλούδα τόσο πιο φρέσκα είναι. Επίσης, τα καλά αμύγδαλα δεν πικρίζουν και δεν είναι ζαρωμένα.
Διατροφική αξία: Είναι πλούσια σε πολυακόρεστα λιπαρά, βιταμίνη Ε, φυτικές ίνες και φυτοστερόλες. Είναι πολύ καλή πηγή ασβεστίου.

 

internet

Τα φιστίκια Αιγίνης έφτασαν στην Αίγινα στις αρχές του 20ού αιώνα και κατάγονται από την κεντρική Ασία. Στην αγορά, τα φρέσκα ελληνικά φιστίκια Αιγίνης και Μεγάρων που είναι Π.O.Π., αλλά και αυτά των άλλων περιοχών, όπως η Φθιώτιδα, η Χαλκιδική και η Εύβοια, βγαίνουν στις αρχές Σεπτεμβρίου. Εισάγουμε όμως και πολλά φιστίκια τύπου Αιγίνης κυρίως από το Ιράν και τη Συρία, που θεωρούνται εξίσου καλής ποιότητας με τα ελληνικά. Εισαγωγές γίνονται και από την Αμερική, αλλά η γεύση αυτών των φιστικιών διαφέρει κατά πολύ από αυτήν των Αιγίνης που γνωρίζουμε. Τα αγοράζουμε ολόκληρα με το κέλυφος ή μόνο την ψίχα, ψημένα ή άψητα, αλατισμένα ή ανάλατα, αλλά και φρέσκα.
Τα καλύτερα: Πρέπει, όταν τα αγοράζουμε, να είναι λίγο ανοιχτά και ο καρπός τους να μην έχει τρύπες. Τα καλύτερης ποιότητας είναι φυσικά ανοιχτά από τη μύτη και όχι από το πλάι, όπως είναι αυτά που είναι τεχνητά ανοιγμένα, οι λεγόμενες τσιμπίδες.
Διατροφική αξία: Δύο χούφτες φιστίκια αντιστοιχούν σε 1 μερίδα κρέας, καθώς παρέχουν πλουσιοπάροχα στον οργανισμό μας πρωτεΐνη. Αν και οι περισσότεροι ξηροί καρποί έχουν πολυακόρεστα λιπαρά, τα φιστίκια, όπως και τα φουντούκια, είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα, που είναι επίσης ευεργετικά για την καρδιά.

Αποφύγετε τους πολλούς υδατάνθρακες (ζυμαρικά, ρύζι, ψωμί, νουντλς) καθώς αυτές οι τροφές ενώ αυξάνουν γρήγορα τη γλυκόζη του αίματος προκαλούν αργότερα απογευματινή υπογλυκαιμία που μπορεί να σας οδηγήσει στην εύκολη λύση του γλυκού. Η πρωτεΐνη επιβραδύνει την απελευθέρωση σακχάρου από το γεύμα στη κυκλοφορία του αίματος, βοηθώντας έτσι στη διατήρηση σχετικά σταθερών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα και μειώνοντας τα ξαφνικά επεισόδια πείνας («λιγούρες», επιθυμία για γλυκό) και άρα την πιθανότητα να μπείτε στον πειρασμό να καταναλώσετε κάποιο γλυκό.

ιντερνετ

Oι ξηροί καρποί είναι μια παρεξηγημένη κατηγορία τροφίμων, αλλά τα τελευταία χρόνια γίνονται πολλές έρευνες για τη σύσταση και την αξία τους. Από τις έρευνες αυτές έχει αποδειχτεί ότι είναι πλούσιοι σε πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (υγιεινά λίπη δηλαδή), πρωτεΐνες, ιχνοστοιχεία (π.χ. μαγνήσιο), φυτικές ίνες, αλλά και σε πολλές βιταμίνες, όπως η Ε. Γι’ αυτό άλλωστε και οι ειδικοί μας προτρέπουν να τους καταναλώνουμε ακόμα και καθημερινά, συστήνοντάς μας απλώς να μην ξεπερνούμε το μέτρο (γιατί δίνουν αρκετές θερμίδες) και να τους προτιμούμε νωπούς και ανάλατους.