Τα μαθήματα clinical pilates στο Ασκληπιείο φυσικοθεραπευτήριο στην Αγία Παρασκευή, έχουν ήδη ξεκινήσει.
Αγίου Ιωάννου 12. Πληροφορίες στο 2106394987 ή στο inbox μου.
φωτογραφία μαθήτριας στο reformer στον χώρο.
Ετικέτα: pilates
Τα μαθήματα pilates έχουν ήδη ξεκινήσει….
Δυστυχώς οι καλοκαιρινές διακοπές τελείωσαν και εύχομαι σε όλους σας, καλή επάνοδο στην εργασία και στις υποχρεώσεις σας. Οφείλουμε να βρίσκουμε αφορμές να ομορφαίνουμε τις στιγμές μας καθ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Η γυμναστική μπορεί να μας προσφέρει ευεξία, ευμορφία, ευτυχία. Επιλέξτε άμεσα το είδος γυμναστικής, χορού ή σπορ που σας ταιριάζει. Επιλέξτε να είναι κοντά στο σπίτι ή την εργασία σας εάν θέλετε να το μοιραστείτε με άλλους ανθρώπους, ή τον personal trainer που σας ταιριάζει, ώστε να έρχεται στον χώρο σας.
Από την Δευτέρα 3/9, έχω ξεκινήσει τα μαθήματα ομαδικά και personal. Είμαι στη διάθεσή σας για όποια πληροφορία επιθυμείτε.
Καλή χρονιά!
φωτογραφία από μάθημά μου στο Synergy Fitness
JOSÉ LIMÓN 1908 – 1972
Άγη Κοντού
Επιμέλεια Λίλλυ Βελισσαρίου
Ο JOSÉ LIMÓN είναι ένας απ’ τους θεμελιωτές του σύγχρονου χορού στις ΗΠΑ, τον αιώνα που μας πέρασε, όπως και η Martha Graham, ο Merce Cunningham, ο Paul Taylor κ.α.
Στοιχεία από την τεχνική του συναντάμε στο σύστημα Pilates. Όπως στις ασκήσεις της μεθόδου Pilates έχουμε 6 αρχές (αναπνοή, κέντρο, ροή, συγκέντρωση, έλεγχο, ακρίβεια) έτσι και στο σύστημα του JOSÉ LIMÓN, ο τρόπος ΑΝΑΠΝΟΗΣ είναι κάτι ουσιώδες, γιατί είναι αυτό που επιτρέπει την συνεχή ΡΟΗ της κίνησης. Το ξεκίνημα των κινήσεών του είναι απ’ το ΚΕΝΤΡΟ του σώματος όπως στο PILATES. Επίσης οι κινήσεις του Λιμόν όπως και κάθε άλλη μορφή χορού χρειάζονται απόλυτη ΑΚΡΙΒΕΙΑ στο χρόνο (μουσική) και στον τρόπο. Κατά συνέπεια ο χορευτής πρέπει να έχει τον απόλυτο ¨ΕΛΕΓΧΟ του σώματός του και την ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ να εκτελεί και να συνθέτει τόσο με το μυαλό όσο και με το συναίσθημά του, με όχημα το σώμα.
Μπαίνοντας ο 20ος αιώνας, έγιναν σημαντικές αλλαγές και ανατροπές στο χώρο της τέχνης, που ήταν αποτέλεσμα των γενικότερων κοινωνικοπολιτικών αλλαγών. Δοκιμάζονται καινούρια πράγματα. Οι καλλιτέχνες απορρίπτουν τις κρατούσες συμβατικές απόψεις περί του ωραίου. Στο χορό επίσης η άποψη για το σωστό και το ωραίο αλλάζει δραστικά, όχι βέβαια χωρίς έντονες αντιδράσεις από κοινό και κριτική.
Την πρόκληση και το νέο ξεκίνημα άνοιξε η Ισιδώρα Ντάνκαν που χόρεψε ξυπόλυτη, ντυμένη με αραχνοΰφαντους χιτώνες, χωρίς κορσέ, σουτιέν, φορμάκια, ροζ καλσόν, πουέντ, παπουτσάκια χορού κ.α.
Την ακολούθησαν τρεις μεγάλες κυρίες του σύγχρονου χορού, οι επαναστάτριες, Ρουθ Σεντ Ντένις (1879 – 1968), Μάρθα Γκράχαμ (1894 – 1991) και Ντόρις Χάμφρεϊ (1895 – 1958), κατόπιν οι άντρες δυναμικοί χορογράφοι και χορευτές, Χοσέ Λιμόν (1908 – 1972) Έρικ Χόκινς (1909 – 1994).
Εκτός από την άποψη για το ωραίο, άλλαξαν παράλληλα και οι έννοιες που σχετίζονται με τη θεώρηση του σώματος και του φύλου.
Αυτό το βλέπουμε στο χορό, για παράδειγμα στις απελευθερωμένες κινήσεις και στις χειραφετημένες χορογραφίες των γυναικών, αλλά και στη σωματοποιημένη τέχνη του Χοσέ Λιμόν και στις ρωμαλέες χορογραφίες του, που αποδεικνύουν από τη μια πως η θηλυκότητα δεν είναι ασύμβατη με τον δυναμισμό και την ελευθερία, ούτε, από την άλλη, η αρρενωπότητα είναι ασύμβατη με την ομορφιά, την ευαισθησία και την κομψότητα του χορού.
Όσο για την τεχνική, ήδη για τις χορογράφους των αρχών του 20ου αιώνα (Γκράχαμ, Χάμφρει, Γουάιντμαν), η τεχνική δεν ήταν κάτι που έπρεπε να αποκτηθεί, όπως πίστευαν τον 18ο και τον 19ο αιώνα, αλλά να ανακαλυφθεί.
Ο Χοσέ Λιμόν, λοιπόν, ένας απ’ τους σημαντικότερους θεμελιωτές του σύγχρονου χορού, έδωσε στο χορό ένα στιλ ρωμαλέο και αρρενωπό, γεμάτο πάθος, ελευθερία αλλά και κομψότητα.
Η τεχνική του και το ιδιαίτερο στιλ του έγινε σημείο αναφοράς για τον μοντέρνο χορό και διδάσκεται σήμερα σε πάνω από διακόσια πανεπιστήμια και ακαδημίες χορού σε όλον τον κόσμο.
Στη διαμόρφωσή του ως χορευτή και χορογράφου έπαιξαν σημαντικό ρόλο η μεξικάνικη καταγωγή του, οι σπουδές του στις ΗΠΑ, η Γκράχαμ, οι δάσκαλοί του Ντόρις Χάμφρεϊ (Doris Humphrey) και Τσαρλς Γουάιντμαν (Charles Weidman), η δε πρωτοτυπία του σχετίζεται με τις επιρροές από τρεις κουλτούρες: την ισπανική, την αζτέκικη και την αμερικάνικη. Αυτά αποτέλεσαν και την υποδομή για την διαμόρφωση της τεχνικής που φέρει το όνομά του.
Ο Λιμόν ενδιαφέρθηκε να εκφράσει την οργανική σχέση τού χορευτή με το περιβάλλον, μέσω της κίνησης. Έβλεπε το σώμα σαν μέσο έκφρασης και επικοινωνίας. Πίστευε πως το κορμί μπορεί να εκφράσει συναισθήματα και συγκινήσεις και όλη την πολυπλοκότητας της ανθρώπινης υπόστασης. Η τεχνική του βοηθά να αναπτυχθούν οι ικανότητές του αυτές. Το χορογραφικό του ιδίωμα διακρίνεται για το έντονο πάθος του, την έκφραση των ανθρώπινων συναισθημάτων, τον αυθορμητισμό και τη μουσικότητα. Μάλιστα, απ’ όλους τους σημαντικότερους χορογράφους του σύγχρονου χορού, ο Λιμόν είναι αυτός που περισσότερο συνέδεσε τόσο στενά τη μουσική με το χορό.
Η τεχνική του αναπτύσσει περαιτέρω τις αρχές της Ντόρις Χάμφρεϊ: πτώση και επαναφορά ή αλλιώς πτώση, ανάκτηση της ισορροπίας και αναπήδηση (fall and recovery /drop andrebound), διακοπή και αλληλουχία (suspension and succession), δυναμική της βαρύτητας και βάρος του σώματος, αντίθεση μεταξύ βάρους και έλλειψης βάρους. Επίσης, δίνεται βάρος στην αναπνοή.
Ως προς την αναπνοή, βοηθά να συνειδητοποιήσει κανείς πώς λειτουργεί, πώς κινείται μέσα από το σώμα, πώς επηρεάζει την κάθε κίνηση και πώς έχει ως συνέπεια τη ρευστότητα στη χορευτική κίνηση, κι όσον αφορά το βάρος, μελετά τη δυναμική χρήση του βάρους σε κάθε μέρος του σώματος και τη ροή της αλληλουχίας κινήσεων η μία μέσα στην άλλη.
Ωστόσο, ο Λιμόν πίστευε ότι μια υπερβολικά δομημένη τεχνική περιορίζει τη δημιουργικότητα. Γι’ αυτό, δεν έδωσε βάρος στην κωδικοποίηση της τεχνικής του, παρά επεδίωξε να αναπτύξει μεθόδους που θα έκαναν τον χορευτή δημιουργικό και θα τον βοηθούσαν να βρει τον δικό του προσωπικό τρόπο έκφρασης με την κίνησή του.
Η τεχνική του δίνει έμφαση στη σαφήνεια και την απλότητα στην εκτέλεση της κίνησης. Περιορίζει την υπερβολική προσπάθεια και την περιττή ένταση που προκαλείται από την κίνηση. Άλλωστε, ο Λιμόν πίστευε ότι μπορούσε να εκφράσει την πιο καθαρή ουσία του χορού, χωρίς περιττές κινήσεις και χειρονομίες.
Για τον Λιμόν τα μεμονωμένα μέρη του σώματος μιλούν τη δική τους γλώσσα του σώματος, με τις επιμέρους ιδιότητές τους. Πχ, χρησιμοποίησε την κίνηση των ώμων σε διαφορετική κατεύθυνση απ’ την ταυτόχρονη κίνηση των βραχιόνων, του κορμού και των ποδιών. Αυτό αποτελούσε μια διάλεκτο, στην προσωπική γλώσσα τού σώματος τού καθενός. Το σώμα για τον Λιμόν ήταν μια ορχήστρα, στην οποία ένα μέρος του σώματος αναπαριστά ένα όργανο, κι ένα άλλο μέρος, ένα άλλο όργανο εντελώς διαφορετικό. Έτσι πολλαπλοί συνδυασμοί κινήσεων μπορούν να γίνουν ανάμεσα στα διαφορετικά μέρη του σώματος.
Η κίνηση των βραχιόνων ήταν πολύ σημαντική, όπως αυτή με το κυρτό σχήμα, και αλληλεπιδρούσε με τον χώρο μέσα από το σχήμα της κίνησης. Επίσης, η συστολή με τον κορμό και η περιστροφή των γονάτων προς τα μέσα και προς τα έξω.
Το pilates αυξάνει την οστική μάζα στους νέους
Το pilates είναι μέθοδος ασκήσεων
νου και σώματος και πολύ
συχνά συνιστάται για την ενδυνάμωση και την
ελαστικότητα.
Οι ασκήσεις του pilates επιτρέπουν στο σώμα να αντιστέκεται τόσο σε βάρη και πίεση όσο ενισχύει και
το χτίσιμο τον οστών.
Οι ασκήσεις αυτές αυξάνουν την οστική μάζα στους νέους,
βοηθούν τους ενήλικες να διατηρήσουν καλή υγεία στα
οστά και επιβραδύνουν τη μείωση της οστικής
μάζας σε γυναίκες που έχουν περάσει την περί-
οδο της εμμηνόπαυσης.
Στην φωτογραφία είναι οι μαθήτριές μου Κατερίνα, Φρόσω, Ραλλού και Κάτια σε Rollover με small ball
Δεν μου αρέσει ο υπερβολικός όγκος στο μυικό μου σύστημα.
Λίλλυ Βελισσαρίου
Το Pilates χτίζει ομοιόμορφη μυϊκή ανάπτυξη σε όλο το σώμα.
Οι περισσότερες από τις συμβατικές μορφές άσκησης, δημιουργούν ογκώδεις μύες, βασιζόμενες στις πολλές επαναλήψεις και στην επιμονή για αρκετή ώρα στην γύμναση της ίδιας ομάδας μυών. Το Pilates όμως επικεντρώνεται στις πολλές εναλλαγές ασκήσεων και όχι στις επαναλήψεις (3-8), με αποτέλεσμα να μπορείτε να δυναμώσετε το σώμα σας ομοιόμορφα και χωρίς υπερβολές στον όγκο. Επίσης ο τρόπος που γίνεται, βοηθάει να συνειδητοποιήσετε τι συμβαίνει στο σώμα την ώρα που γυμνάζεστε. Με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή τις λίγες επαναλήψεις, την εναλλαγή μυικών ομάδων που δουλεύουν και την συγκέντρωση στο σώμα, καθώς επίσης έχετε την απόλυτη προσοχή του δάσκαλου, αποφεύγετε τους τραυματισμούς.
Rolling like a ball!
Λίλλυ Βελισσαρίου
Μία από τις τρεις ασκήσεις στο ΜΑΤ, που κάνει μασάζ σπονδυλικής στήλης. Άσκηση στο στρώμα του Pilates με σταθερό το σώμα στην αρχική του θέση. Απαγορεύεται να ακουμπάω όταν φτάνω πίσω στους σπονδύλους του αυχένα και γι αυτό προσπαθώ να φτάνω μόνο μέχρι τις ωμοπλάτες.
Όταν την βλέπει κάποιος του φαίνεται άσκηση παιχνίδι.
Όταν όμως την κάνει, βλέπει ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να μην τραβάς τα πόδια για να σηκωθείς, να μην αφήνεις τον λαιμό να κινείται όταν φτάνεις πίσω και να μην πηγαίνεις μέχρι τον αυχένα…
Πυελικό έδαφος!
Eπιμέλεια Λίλλυ Βελισσαρίου
Σημαντικό για μία καλή καθημερινότητα.
“Υποστηρίζουν παθητικά και ενεργητικά ζωτικά όργανα, όπως την κύστη, την ουρήθρα, τα γεννητικά όργανα και το έντερο. Φροντίζουν για την εγκράτεια των ούρων και του εντέρου, συμβάλλουν στη σεξουαλική υγεία, καθώς και στη σταθερότητα της οσφύος. Όταν αυτοί οι μύες δυσλειτουργούν, μπορούν να δώσουν συμπτώματα από την κύστη (ακράτεια), το έντερο ή να προκαλέσουν πόνο”.
Το pilates έχει σειρά ασκήσεων στο έδαφος ή στα όργανα που έχουν σαν στόχο να γυμνάσουν την περιοχή. Επίσης καθ όλη την διάρκεια του μαθήματος pilates, δουλεύουμε πυελικό έδαφος, διότι είναι μέρος των μυών που ενεργοποιούνται (powerhouse).
6 χαρακτηριστικά της διδασκαλίας
Προβληματισμοί περί χορού και Pilates
Λίλλυ Βελισσαρίου
Γιατί αυτός που είναι επαγγελματίας καθηγητής κλασικού και σύγχρονου χορού, όταν περάσει από την εκπαίδευση της μεθόδου Pilates αντιλαμβάνεται την μέθοδο σε βάθος και μπορεί να αναπτύξει τεχνική;
Διότι έχει εκπαιδευτεί πριν έρθει σε επαφή με το pilates για τρία χρόνια σε κάποια ανώτερης εκπαίδευσης σχολή χορού. Για να φοιτήσει στο πρώτο έτος, από τα συνολικά 3 χρόνια εκπαίδευσης πριν το δίπλωμα, έχει ήδη κάνει πέντε χρόνια κλασικό μπαλέτο σε ερασιτεχνικό επίπεδο (1-3 ώρες την εβδομάδα) σε κάποια σχολή. Στα συνολικά 3 χρόνια, εκπαιδεύεται καθημερινά για κάποιες ώρες (αν θυμάμαι ήμουν γύρω στις 5 ώρες την ημέρα σχολή). Η εκπαίδευσή του ξεκινάει με ένα μάθημα κλασικού μπαλέτου το πρωί για περίπου μιάμιση ώρα, ενώ μετά εκπαιδεύεται πάνω στην κίνηση του σώματος, στην ανατομία, στο κλασικό και σύγχρονο χορό, σε τεχνικές αναλύσεις, τεχνική χορογραφίας και σύνθεσης, μουσική, ρυθμική, σε τεχνική διδασκαλίας, σε διδασκαλία σε παιδιά με επίβλεψη αλλά και χωρίς επίβλεψη αργότερα και σε κάποια μαθήματα ιστορίας τέχνης, χορού, παράδοσης κ.α. Ταυτόχρονα και πέρα από την θεωρία και την βαθειά γνώση του πάνω στο χορό άρα και το σώμα του, αναπτύσσει και την δική του σωματική τεχνική και χορεύει στη σκηνή, άρα εκτίθεται σε κοινό και κρίνεται. Μαθαίνει πως αντιδρά το σώμα σε πολλαπλούς τραυματισμούς καθημερινά, πως και αν μπορεί να τους αποφεύγει και γενικότερα συνδέει τον νου του με το σώμα του απόλυτα.
Ο καλλιτέχνης χορευτής και μην ξεχνάμε ότι ο χορός είναι τέχνη κι όχι γυμναστική, μαθαίνει να είναι δάσκαλος. Όταν αυτός έρθει σε επαφή με οποιοδήποτε σπορ ή με οποιαδήποτε μέθοδο εκγύμνασης, αποκωδικοποιεί πολύ πιο γρήγορα από κάποιον ερασιτέχνη τις τεχνικές λεπτομέρειες πάνω στο άθλημα. Σύντομα ακόμα και στην καινούργια μέθοδο μπορεί να βρει μονοπάτια και εκείνα τα μικρά μυστικά της διδασκαλίας που του επιτρέπουν να καθοδηγεί με μεγάλη ευκολία τους μαθητές του στο σωστό γι αυτούς.
Επίσης ξεπερνάει στο Pilates, την απλή γνώση των ασκήσεων με τους στόχους που έχουν αυτές. Δεν είναι απλά ένας καλός ή μέτριος ή κακός αναμεταδότης της μεθόδου. Κολυμπώντας μέσα στα χρόνια σιγά σιγά πάνω στη διδασκαλία ανακαλύπτει μονοπάτια για να μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές του κι αυτό λέγεται εμπειρία.
Ο σοφός, ευφυής και εφευρετικός Joseph Pilates κι ενώ ξεκίνησε να στήνει την μέθοδό του αρχικά για την αποκατάσταση των τραυματιών, όταν ήρθε σε επαφή με επαγγελματίες χορευτές (φαντάζομαι, κρίνοντας από το πλήθος των συνεχιστών μαθητών του που προέρχονται οι περισσότεροι από τον χορό), επέλεξε ότι εκτός από τις κινήσεις του χορού που ενέταξε στο σύστημά του, ότι είχε επίσης και το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό, για να προχωρήσει την μέθοδό του και να την κάνει αυτή που είναι σήμερα.
Η γυμναστική αντιστρέφει τα σημάδια της γήρανσης του δέρματος!
internet
Ξεχάστε τις ακριβές κρέμες αντιγήρανσης, υπάρχει ένας πιο φθηνός και αποτελεσματικός τρόπος ανανέωσης του δέρματος και ίσως άλλων οργάνων του σώματος. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η τακτική άσκηση είναι το κλειδί για την αναστροφή της διαδικασίας γήρανσης του δέρματος. Η άσκηση βέβαια χρειάζεται χρόνο και προσπάθεια αλλά είναι γνωστό πως “τά ἀγαθά κόποις κτῶνται”.
Η γυμναστική χαρίζει νεανική λάμψη στο δέρμα και μπορεί να αντιστρέφει τα σημάδια της γήρανσης σε όσους αρχίζουν να ασκούνται ακόμα και σε μεγάλη ηλικία, αποφαίνεται μελέτη Καναδών ερευνητών με επικεφαλής τον αθλίατρο Μαρκ Ταρνοπόλσκι, του τμήματος Νευρομυϊκές Παθήσεις και Νευρομεταβολικές στο Τμήμα Παιδιατρικής του Πανεπιστημίου McMaster στο Χάμιλτον, στο Οντάριο.
Σύμφωνα με τον Ταρνοπόλσκι, η μελέτη υποδηλώνει ότι ένα άτομο μπορεί να επιβραδύνει την ταχύτητα με την οποία γερνούν τα κύτταρα του δέρματός του με τακτική άσκηση. Η έρευνά του θα με τίτλο, “Η άσκηση ως αντίμετρο για τη γήρανση: Από ποντίκια στον άνθρωπο” παρουσιάστηκε στην Ετήσια Συνάντηση της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρείας Αθλητιατρικής (AMSSM).
Κατά τον Tarnopolsky, η τακτική άσκηση βελτιώνει όχι μόνο την ποιότητα ζωής, αλλά μπορεί επίσης να επεκτείνει τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου. Επιπλέον, η έρευνα του δείχνει ότι οι ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας λαμβάνουν τα περισσότερα οφέλη όταν συνδυάζεται η άσκηση αντοχής με την άσκηση αντίστασης.
Η γήρανση του δέρματος
Το δέρμα αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου. Παρουσιάζει ρυτίδες, σακούλιασμα και σημάδια που οφείλονται στις φυσιολογικές μεταβολές των στιβάδων του. Στην ηλικία των 40 ετών παρατηρείται στους περισσότερους ανθρώπους πάχυνση της κερατίνης – της εξωτερικής, προστατευτικής στιβάδας της επιδερμίδας. Η κερατίνη αποτελείται κυρίως από νεκρά δερματικά κύτταρα και κολλαγόνο.
Με το πέρασμα της ηλικίας η εξωτερική στιβάδα της επιδερμίδας γίνεται ολοένα και πιο ξηρή, ξεφλουδίζει και σκληραίνει. Η στιβάδα κάτω από την επιδερμίδα (το χόριο) αρχίζει να λεπταίνει, να χάνει κύτταρα και να παρουσιάζει μείωση της ελαστικότητάς του, με αποτέλεσμα να το δέρμα να σακουλιάζει. Η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, το κάπνισμα, και στην ατμοφαιρική ρύπανση επιταχύνει αυτή τη διαδικασία.
Ορισμένες μελέτες που έχουν γίνει σε ποντίκια βρήκαν ότι η άσκηση ωφελεί το δέρμα -όσα είχαν πρόσβαση σε τροχούς ήταν πιο υγιή και διατήρησαν τη γούνα τους- και έτσι οι επιστήμονες θέλησαν να διαπιστώσουν αν τα σημάδια της γήρανσης στο ανθρώπινο δέρμα είναι αναπόφευκτα ή αν μπορούν να αναχαιτιστούν, ως ένα σημείο, με τη βοήθεια της γυμναστικής.
Ανανέωση με άσκηση
Οι ερευνητές επιστράτευσαν 29 άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 20 έως 84 ετών, άλλοι εκ των οποίων έκαναν καθιστική ζωή και άλλοι λάτρευαν τη γυμναστική στην οποία αφιέρωναν τουλάχιστον 3 ώρες την εβδομάδα. Οι ερευνητές πήραν δείγματα δέρματος από τους γλουτούς των εθελοντών, διότι αυτό το σημείο του σώματος κατά κανόνα δεν εκτίθεται στον ήλιο και συνήθως έχει μόνο τα σημάδια της φυσιολογικής φθοράς της ηλικίας.
Η εξέταση των δειγμάτων στο εργαστήριο έδειξε ότι οι πιο ηλικιωμένοι εθελοντές είχαν πιο παχιά κερατίνη στιβάδα και σημαντικά πιο λεπτό χόριο απ’ ό,τι οι πιο νέοι. Όταν όμως οι ερευνητές αξιολόγησαν το δέρμα και με βάση το επίπεδο της φυσικής δραστηριότητας των εθελοντών, διαπίστωσαν ότι στις ηλικίες άνω των 40 ετών, άνδρες και γυναίκες που γυμνάζονταν συστηματικά, είχαν πολύ πιο λεπτή, υγιή κερατίνη στιβάδα και πολύ πιο παχύ χόριο.
Στην πραγματικότητα, το δέρμα των ασκούμενων εθελοντών έμοιαζε πολύ περισσότερο με το δέρμα των 20άρηδων και των 30άρηδων εθελοντών, ακόμα κι αν είχαν περάσει τα 65 τους χρόνια!
Επειδή, όμως, οι διαφορές αυτές θα μπορούσαν να οφείλονται σε άλλους παράγοντες, όπως η γενετική προδιάθεση και η διατροφή, οι επιστήμονες συνέχισαν την έρευνά τους σε μια άλλη ομάδα εθελοντών που δεν γυμνάζονταν καθόλου.
Οι ερευνητές πήραν δείγματα δέρματος από τους γλουτούς και μετά τους ζήτησαν να αρχίσουν ένα πρόγραμμα συστηματικής γυμναστικής. Οι εθελοντές ηλικίας 65 ετών ή περισσότερο στην έναρξη της μελέτης είχαν το δέρμα που θα περίμενε κανείς για την ηλικία τους.
Επί τρεις μήνες γυμνάζονταν δύο φορές την εβδομάδα 30 λεπτά τη φορά, κάνοντας τζόγκινγκ ή ποδήλατο, με μέτρια ένταση. Στο τέλος του τριμήνου οι ερευνητές πήραν πάλι δείγματα δέρματος από τους γλουτούς για να τα ελέγξουν στο μικροσκόπιο και με μεγάλη έκπληξη ανακάλυψαν πως είχαν σημαντικές διαφορές από τα αρχικά δείγματα, καθώς τόσο τα εσωτερικά όσο και εξωτερικά στρώματα του δέρματος έμοιαζαν τώρα αρκετά πιο νέα.
«Το θέαμα ήταν εκπληκτικό», ανέφερε ο Ταρνοπόλσκι. «Το δέρμα τους έμοιαζε πολύ πιο νεανικό απ’ ό,τι τρεις μήνες νωρίτερα και το μόνο που είχαν αλλάξει στη ζωή τους ήταν η γυμναστική».
Είναι άγνωστό πώς ακριβώς επηρεάζει η συστηματική γυμναστική το δέρμα, αλλά οι επιστήμονες υποθέτουν ότι παίζει ρόλο η παραγωγή ορισμένων ουσιών που λέγονται μυοκίνες και παράγονται από τους μυς όταν γυμναζόμαστε.